A NUK ËSHTË E ÇUDITSHME?
Ndonjëherë përjetimet që dëshirojmë t’i harrojmë
na mbeten në mendje një kohë të gjatë,
ndërkaq çastet të cilat dëshirojmë t’i mbajmë në mend,
i harrojmë shumë shpejtë!
A nuk është e çuditshme?
Disa njerëz sa kanë qenë fëmijë të vegjël,
kanë dëshiruar të rriten sa më shpejtë,
ndërkaq tani që janë rritur flasin e sillen sikur fëmijë!
A nuk është e çuditshme?
Të gjithëve na pëlqen të flasim mirë për dëshmorët,
për flijimin e tyre për të mirën tonë,
por pakkujt prej nesh i pëlqen të flijojë qoftë edhe më të voglin send,
edhe pse përsëri për të mirën tonë!
A nuk është e çuditshme?
Nëse i pyet disa njerëz ata thonë,
se janë kundër përgojimit,
por gjatë gjithë kohës bisedat e tyre i ilustrojnë,
me shembuj nga jeta e të tjerëve!
A nuk është e çuditshme?
Secilit njeri Allahu ia ka dhuruar një fytyrë,
por disa njerëz nuk janë
...
Lexo më shumë »
|
NË MENDIMET E MIA
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
i flas vetes, të flas ty, i flas jetës
Ne vrapojmë pas kohës por nuk e vërejmë
ajo të gjithëve dalëngadalë na rrëmben
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me hileqarët, lakmitarët e munafikët
Të kaluarën e shlyen pranimi i së Vërtetës
ndonëse e kaluara të sjell tek e Vërteta
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me të sinqertët, të ndershmit e besnikët
Pastaj e kuptoj se pas një buzëqeshjeje të këndshme
mund të fshihet një krua me lot të hidhur
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me sundimtarët, të pasurit e zullumqarët
Pushteti, pasuria dhe forca nuk janë jeta
por sinqeriteti, dashuria, bamirësia dhe e Vërteta
|
Ç’RËNDËSI KA A NJIHEMI NE NJË DITË DO TË SHIHEMI
Të gjithë ne jemi si lumenjtë që rrjedhin pa pushim
Ata rrallë takohen por kanë të njëjtin qëllim
Në një vend të treten atje ku mund të gjejnë pushim
Shkruaj edhe pse askënd nuk e njoh por me shpresë
Se me fjalët e mia kujt i mungonin lotët e bëra të qajë
E kujt i mungonte shpresa e bëra të buzëqesh
Unë shkruaj për ndjenjat e thella në zemër
Për gëzimin, lumturinë dhe vuajtjen e dhimbjen
Me fjalë e përshkruaj botën tënde dhe timen
E nëse fjalët në vendin e duhur i kam vënë, merri
Por para se të më besosh mua mendo nëse janë për ty
Mbase mendjet shohin ndryshe ndaj çdo fjale hedhja një sy
Pasionet nuk janë as dëshira as nevoja të përditshme
Janë ajo forca që na shtynë janë ajo ndjenja e fuqishme
Por, edhe ti gjendesh para më të madhit zbulim
Diku thellë në zemrën tënde është e fshehur një dritë
Nëse e g
...
Lexo më shumë »
|
NË MENDIMET E MIA
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
i flas vetes, të flas ty, i flas jetës
Ne vrapojmë pas kohës por nuk e vërejmë
ajo të gjithëve dalëngadalë na rrëmben
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me hileqarët, lakmitarët e munafikët
Të kaluarën e shlyen pranimi i së Vërtetës
ndonëse e kaluara të sjell tek e Vërteta
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me të sinqertët, të ndershmit e besnikët
Pastaj e kuptoj se pas një buzëqeshjeje të këndshme
mund të fshihet një krua me lot të hidhur
Ndonjëherë mbyllem në mendimet e mia
flas me sundimtarët, të pasurit e zullumqarët
Pushteti, pasuria dhe forca nuk janë jeta
por sinqeriteti, dashuria, bamirësia dhe e Vërteta |
GJURMË NË NE E NGA NE
Të gjitha gjërat që i bëjmë e na bëhen lënë gjurmë në ne
Për ata që na deshën e shkuan akoma me mall vuajmë
Këta që i kemi përballë përpiqemi përherë t’i mbajmë gjallë
Dhe fjalët që i tham e na i than mendime pas vetes lan
Gëzimi e lumturia lënë kujtime e rrahje zemre fort
Tradhtia e mashtrimi janë shkaku pse vjen zhgënjimi
Të tanishmen e jetojmë sepse të ardhmen e dëshirojmë
Sikur të mos ishin shpresat çfarë kuptimi do të kishte fantazimi
Bëjmë plane por edhe nëse nuk i realizojmë prej tyre mësojmë
Jetojmë në gjurmë e prej gjurmëve në ne e nga ne
Bekim Rrahimi |
|
TANI ËSHTË KOHA KUR
I ndershmi quhet i paaftë!
I moralshmi quhet i prapambetur!
I sinqerti quhet budalla!
Mashtrimi quhet zgjuarsi!
Vjedhja quhet shkathtësi!
Imoraliteti quhet kulturë!
Kjo është koha kur e bardha quhet e zezë dhe e zeza e bardhë!
Dhe pikërisht kjo është koha në të cilën nëse ke shpëtuar, ke shpëtuar vërtetë!!!
Bekim Rrahimi
|
UDHËTIMI IM
Kur futem në Kur’an
- dhe tretem nëpër ajete
Vetëm aty shpirti im udhëton
- i qetë e pa derte.
Shkrihet i tëri shpirti im
- sikur të ishte në udhëtim qiellor
Vetëm në Kur’an prehet i tëri
- sikur aty nuk gjeti tjetër përvojë.
Brenda meje nisë e shfaqet
- një dritë që me mua merr udhë
Më përcjell ditë e natë
- e nuk më le vetëm kurrë.
Pastaj duke u lëshuar me ngadalë
- e vë ballin tim në tokë
I them o Allah më fal, më fal
- më mëshiro në këtë dhe në atë botë.
Më përfshijë me mëshirën Tënde
- unë jam mëkatar por i penduar
Të kërkoj falje o Allah
- faljen Ti na e ke premtuar.
Udhëton shpirti im udhëton
- dhe shëtitë nëpër ajete
Atje veten e qetëson
- se nuk gjen tjetër prehje.
Gjatë udhëtimit e madhëroj Zotin tim
- e i lutem Atij me nënshtrim
Jepu o Allah edhe të tjerëve
- se lumturi
...
Lexo më shumë »
|
- O feja ime, ti herë po më flet për besimin e herë për dijen, prandaj nuk po di cilës t’i rrekem më shumë?
- Ç’mendon ti, si do të dukej njëra pa tjetrën? Si do të afroheshe tek Allahu pa dije? Rrugën e Tij nuk e gjen kush përveç atyre që përdorin mendjen. E mendja, ajo vetëm ty të është dhënë o njeri. Kujto fjalën e parë të ajetit të parë të zbritur në Kur’an, pra përkujtoje fillimin e Kur’anit, dhe dije se nga aty fillon edhe besimi yt.
Bekim Rrahimi, shkëputje nga ’’E PYETA FENË TIME!’’ |
|